rugproblemen

Viki Moors · Site Admin Geregistreerd op: 26 Apr 2010 Berichten: 62

In veel gevallen is een discografische provocatie-test de enige methode waarmee een verband kan worden aangetoond tussen een pathologisch substraat op de röntgenfoto of MRI en de rugpijn. Normale disci zijn bij discografie vrijwel pijnloos, terwijl in een discus met annulus-beschadigingen de pijn vaak kan worden opgewekt door een provocatie-test. Tijdens een discografie kan niet alleen herkenbare pijn worden opgewekt, maar worden ook fissuren met of zonder lekkage zichtbaar en is een combinatie met de intra-discale druk meting mogelijk. Discogene pijn blijkt te worden veroorzaakt door veranderingen in de belasting van de posterolaterale annulus of nucleus.

Discografie en verdoving
Het discografisch onderzoek spitst zich toe op de pijn-herkenning: de memory-pijn. Daarom kan het onderzoek niet worden uitgevoerd in algehele narcose of onder spinale anesthesie: de patiënt moet adequate antwoorden kunnen geven tijdens de provocatietest. Gewoonlijk wordt een discografie dan ook onder plaatselijke verdoving uitgevoerd , een wat omslachtige en voor de patiënt vaak onaangename procedure. Bij deze lokale infiltratie dient natuurlijk de wortel en annulus vrij te blijven van anaestheticum. Zodra de onderzoeker een zenuwwortel dreigt aan te prikken zal de wakkere patiënt bij lokaal anesthesie direct heftig protesteren, waardoor de kans op wortelbeschadiging tot het minimum wordt beperkt.

Nadelen discografie
Discografie heeft een aantal nadelen: het is een invasief onderzoek, röntgen-bestraling is niet te vermijden, het onderzoek kan vals-positief of vals-negatief uitvallen, en er bestaat een geringe kans op een spondylodiscitis en wortelbeschadiging. Theoretisch kan er sprake zijn van allergie voor het contrastmiddel, maar bij discografie heeft dat nog nooit tot problemen geleid.